Dana 6-tog aprila počinje bombardovanje Višegrada od strane srpskih snaga sa planine Panosa (isto mjesto odakle su Draža Mihajlović 1943. i srpska vojska u Prvom svjetskom ratu bombardovali ovaj grad), udaljeno nekoliko kilometara od centra grada.
Nakon što je nekoliko muslimanskih kuća spaljeno prilikom bombardovanja, izbjeglice su počele stizati u grad preko Ćuprije, na Drini. Čuvši da dolazi kolona srpskih tenkova i oklopnih vozila iz pravca Srbije, izbjeglice su se zaputile u pravcu Goražda, stotinjak slabo naoružanih bošnjačkih mladića sa automatskim i lovačkim puškama, su se uputili prema Dobrunu.
[U odbrani Visegrada isticali su se mladici iz Muslimanskog Omladinskog Saveza (MOS),na zalost od njih 20-tak danas su samo dva ziva.
Jedan od glavnih oragnizatora otpora bio je Zijad Subasic koji je ranjen u borbama oko Visegrada odmah na pocetku i bio prebacen u bolnicu u Focu.Medutim nakon sto su srbi zauzeli grad i njega nasi u bolnici (jos uvijek je nejasno zasto ga niko nije izvukao iz bolnice) odveli su ga u Visegrad i predali “Belim Orlovima” koji su ga ranjenog zaklali i bacili u Drinu. ]
U namjeri da zaustave tenkove JNA tu su postavili eksploziv u jedan tunel. Međutim, eksplozija nije bila dovoljno jaka da sruši kompletan krov tunela u momentu prolaska srpskih snaga.
Položaje oko Dobruna držali su sedam dana, a zatim srpske paravojne formacije ulaze u Dobrun, gdje ubijaju jedan broj Bošnjaka, a ostale vode u logor Uzamnica, gdje su ih postepeno ubijali sve – ukupno njih 45. Nakon pada Dobruna, Bošnjaci su se odlučili povući do hidrocentrale iznad Višergada.
U tom povlačenju su držali nekoliko srpskih talaca, među kojima je bio i Sredoje Lukić (prije-ratni policajac, poslije će postati jedan od najvećih zločinaca u dolini Drine). Murat Šabanović, sa još šezdesetak ostalih, se povukao u hidrocentralu i prijetio da će je dići u zrak.
Cijela Bosna je čekala u neizvjesnosti. Većina stanovništva u Istočnoj Bosni je povjerovali njemu, te je pakovala stvari i bježala na visočija područja.
Dana 12-tog aprila specijalne jedinice JNA su zauzele položaj na istočnom dijelu kanjona Drine, gledajući na hidrocentralu. Murat Šabanovic naređuje jednom od tehničara, koji je radio u hidrocentrali, da pusti vodu iz otvora. On je bio siguran da će voda probiti branu u Bajinoj Bašti i tako uzrokovati poplave.
Murat Šabanovic je zatim javio srpskoj vojsci da će se povući iz brane, te da će ubiti taoce ako oni zapucaju na njih. Krenuli su u pravcu Goražda, a u međuvremenu, tehničar koji je ostao na brani je zaustavio otok vode.
Velika poplava je bila zaustavljena.
Šabanović je naredio da se taoci ošišaju na ćelavo, a zatim puste.
